تحلیل سرمایه های اجتماعی مؤثر بر مشارکت در طرح های اصلاح و احیای مراتع (استان کردستان، شهرستان قروه)

امروزه مشارکت بدون پشتوانه سرمایه اجتماعی با شکست مواجه می شود. از این رو ضعف سرمایه اجتماعی در جامعه روستایی سبب عدم مشارکت آن ها در فعالیت های اجتماعی می شود. هدف از این پژوهش بررسی سرمایه اجتماعی و نقش مؤلفه های آن در میزان تمایل به مشارکت در طرح های اصلاح و احیای مراتع در شهرستان قروه است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، علی- همبستگی است. جامعه آماری 600 نفر از کشاورزان و دامداران مراتع شهرستان قروه بودند که با استفاده از جدول مورگان تعداد نمونه در این تحقیق 234 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. برای حصول اطمینان از اعتبار پرسشنامه از نظر متخصصان و برای محاسبه پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار آن بالاتر از 7/0 به دست آمد. برای بررسی رابطه بین تمایل به مشارکت و شاخص های احساس تعلق، مشارکت اجتماعی، امنیت و سرمایه اجتماعی کل از ضریب همبستگی پیرسون (با توجه به نرمال بودن توزییع آن ها) و برای بررسی رابطه بین تمایل به مشارکت سازمان یافته با اعتماد بین افراد، اعتماد نهادی و انسجام اجتماعی از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که شاخص های سرمایه اجتماعی قادر به تبیین 62 درصد از واریانس کل تمایل بهره برداران به مشارکت در طرح های اصلاح و احیای مراتع بودند. همچنین، نتایج به دست آمده از اثرات کل تحلیل مسیر نشان می دهد که متغیرهای مشارکت اجتماعی، اعتماد نهادی، اعتماد بین فردی، احساس تعلق و انسجام اجتماعی؛ به ترتیب بیشترین تأثیر را بر میزان مشارکت دامداران و کشاورزان دارند.